---

__________________________________________________

Powiedz,dlaczego taki smutny dziś,
Ty,co dzień każdy uśmiechem rozjaśniasz?
Nie,nie odczuwam więcej smutku,niż
Kiedy dla Ciebie miewam jasną twarz.

Lecz smutkiem tchną czarne jak noc róże.

W sercu mym drzewko różane wyrosło różane,
I już na zawsze zburzyło mi spokój.
Łodyżi gęsto cierniem obsypane,
Wciąż wywołują udrękę i ból.

Lecz smutkiem tchną czarne jak noc róże.

I pośród nas bywają klejnoty,
Blade jak śmierć lub krwiście czerwone.
Wciąż rosną.I choć nie myślę o tym,
Drzewko w mym sercu umacnia korzenie.

Lecz smutkiem tchną czarne jak noc róże.

---

__________________________________________________

Powiedz,dlaczego taki smutny dziś,
Ty,co dzień każdy uśmiechem rozjaśniasz?
Nie,nie odczuwam więcej smutku,niż
Kiedy dla Ciebie miewam jasną twarz.

Lecz smutkiem tchną czarne jak noc róże.

W sercu mym drzewko różane wyrosło różane,
I już na zawsze zburzyło mi spokój.
Łodyżi gęsto cierniem obsypane,
Wciąż wywołują udrękę i ból.

Lecz smutkiem tchną czarne jak noc róże.

I pośród nas bywają klejnoty,
Blade jak śmierć lub krwiście czerwone.
Wciąż rosną.I choć nie myślę o tym,
Drzewko w mym sercu umacnia korzenie.

Lecz smutkiem tchną czarne jak noc róże.

---

__________________________________________________

Powiedz,dlaczego taki smutny dziś,
Ty,co dzień każdy uśmiechem rozjaśniasz?
Nie,nie odczuwam więcej smutku,niż
Kiedy dla Ciebie miewam jasną twarz.

Lecz smutkiem tchną czarne jak noc róże.

W sercu mym drzewko różane wyrosło różane,
I już na zawsze zburzyło mi spokój.
Łodyżi gęsto cierniem obsypane,
Wciąż wywołują udrękę i ból.

Lecz smutkiem tchną czarne jak noc róże.

I pośród nas bywają klejnoty,
Blade jak śmierć lub krwiście czerwone.
Wciąż rosną.I choć nie myślę o tym,
Drzewko w mym sercu umacnia korzenie.

Lecz smutkiem tchną czarne jak noc róże.

---

__________________________________________________

Powiedz,dlaczego taki smutny dziś,
Ty,co dzień każdy uśmiechem rozjaśniasz?
Nie,nie odczuwam więcej smutku,niż
Kiedy dla Ciebie miewam jasną twarz.

Lecz smutkiem tchną czarne jak noc róże.

W sercu mym drzewko różane wyrosło różane,
I już na zawsze zburzyło mi spokój.
Łodyżi gęsto cierniem obsypane,
Wciąż wywołują udrękę i ból.

Lecz smutkiem tchną czarne jak noc róże.

I pośród nas bywają klejnoty,
Blade jak śmierć lub krwiście czerwone.
Wciąż rosną.I choć nie myślę o tym,
Drzewko w mym sercu umacnia korzenie.

Lecz smutkiem tchną czarne jak noc róże.

---

__________________________________________________

Powiedz,dlaczego taki smutny dziś,
Ty,co dzień każdy uśmiechem rozjaśniasz?
Nie,nie odczuwam więcej smutku,niż
Kiedy dla Ciebie miewam jasną twarz.

Lecz smutkiem tchną czarne jak noc róże.

W sercu mym drzewko różane wyrosło różane,
I już na zawsze zburzyło mi spokój.
Łodyżi gęsto cierniem obsypane,
Wciąż wywołują udrękę i ból.

Lecz smutkiem tchną czarne jak noc róże.

I pośród nas bywają klejnoty,
Blade jak śmierć lub krwiście czerwone.
Wciąż rosną.I choć nie myślę o tym,
Drzewko w mym sercu umacnia korzenie.

Lecz smutkiem tchną czarne jak noc róże.

---

Żyję dla takich chwil, kiedy bierzesz haust powietrza i krzyczysz chwilo proszę bądź wieczna
Jestem zuchwały, bezczelny, zachłanny i co? Od kiedy pamiętam chciałem zobaczyć wszystko. Może to dziwne, ale lubię noce, lubię ten mrok, który narasta jak już zniknie słońce. Spacer przez ulice, aleje, place, wiosenną nocą, która płacze.
Jutro zagadką, za to tej nocy może zdarzyć się wszystko...